Τι έγινε στο Πολυτεχνείο;
Καθώς πλησιάζει η επέτειος της 17ης Νοεμβρίου, πιθανή ερώτηση από τα παιδιά θα είναι ‘Τι έγινε στο Πολυτεχνείο;’. Με απλά λόγια και κατανοητά για ένα μικρό παιδί, θα πρέπει μα εστιάσουμε στις σημαντικές μόνο πληροφορίες χωρίς πολλές λεπτομέρειες για να μην το μπερδέψουμε και να το βοηθήσουμε πραγματικά να κατανοήσει το γεγονός.
Τα γεγονότα έχουν ως εξής: στην Ελλάδα στις 21 Απριλίου 1967, οι συνταγματάρχες-στρατιωτικοί Παττακός, Μακαρέζος και Παπαδόπουλος προχώρησαν σε κατάργηση της δημοκρατίας χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του λαού κι επέβαλαν τη δικτατορία- με τη βοήθεια του στρατού και της αστυνομίας- γνωστή και ως η Χούντα των Συνταγματαρχών. Η Χούντα απαγόρευε την ελευθερία του λόγου, τις μαζικές συγκεντρώσεις/συναθροίσεις είτε σε εσωτερικό είτε σε εξωτερικό χώρο, υπήρχε απαγόρευση κυκλοφορίας αργά το βράδυ και τα μέσα ενημέρωσης αναφέρονταν σε γεγονότα που αφορούσαν το ισχύον καθεστώς. Αν κάποιος διαφωνούσε φυλακιζόταν. Γι’ αυτό τον λόγο ο λαός ήταν πολύ φοβισμένος και ανεχόταν την κατάσταση αυτήν για 7 χρόνια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα στις 14 Νοεμβρίου του 1973 οι φοιτητές να κάνουν κατάληψη στο Πολυτεχνείο. Με αυτόν τρόπο μπόρεσαν να δείξουν τη διαμαρτυρία τους στο στρατιωτικό καθεστώς. Μέσα στο Πολυτεχνείο οι φοιτητές δημιούργησαν ραδιοφωνικό σταθμό ώστε να μεταδίδουν τις θέσεις τους. Στις 15 Νοεμβρίου 1973 είχε συγκεντρωθεί έξω από το Πολυτεχνείο πλήθος κόσμου για να συμπαρασταθεί στους φοιτητές. Στις 16 Νοεμβρίου 1973 η αστυνομία δεν κατάφερε να διώξει τον μεγάλο αριθμό ανθρώπων που είχε συγκεντρωθεί, κάτι που προβλημάτισε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο όπου και διέταξε την παρέμβαση του στρατού. Στις 17 Νοεμβρίου τα τανκς γκρέμισαν την πόρτα του Πολυτεχνείου και η αστυνομία εισέβαλε στον χώρο με αποτέλεσμα κάποιοι φοιτητές να τραυματιστούν και άλλοι να φυλακιστούν. Το γεγονός αυτό δεν μπόρεσε να διαγραφεί από τη μνήμη των ανθρώπων κι έτσι μετά από μερικούς μήνες στις 23 Ιουλίου του 1974 ήρθε η κατάρρευση της χούντας και η επιστροφή της δημοκρατίας.
Έτσι λοιπόν, ένας πολύ καλός τρόπος είναι να εντοπίσουμε κάποιο εκπαιδευτικό βίντεο σχετικό με το θέμα και προσαρμοσμένο για παιδιά και στη συνέχεια να ακολουθήσει συζήτηση/ διάλογος. Φυσικά και οι σχολικές εορτές είναι βοηθητικές, διότι το υλικό που έχει επιλεγεί για να παρουσιαστεί είναι κατάλληλο για τις ηλικίες στις οποίες απευθύνεται.
Πρέπει να δείξουμε ιδιαίτερη προσοχή στις λέξεις που θα χρησιμοποιήσουμε και τις εκφράσεις ώστε να μην ‘τραυματιστεί’ το παιδί. Στόχος είναι να ενημερωθεί σωστά και όχι να φοβηθεί.